1 sierpnia br. Prezydent Bronisław Komorowski podpisał uchwaloną 12 lipca przez Sejm ustawę - o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych.
Uchwalona ustawa wprowadza rozwiązania, które mają stworzyć stronom stosunku pracy szerszy zakres swobody w zakresie organizacji czasu pracy.
Zasadnicze zmiany zaproponowane w uchwalonej nowelizacji dotyczą dwóch zagadnień:
Ustawa wprowadza możliwość przedłużenia okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy – w każdym systemie czasu pracy, jeśli jest to uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technicznymi a ponadto gdy zachowane zostaną ogólne zasady bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.
Przedłużenie okresu rozliczeniowego maksymalnie do 12 miesięcy będzie możliwe:
Drugim istotnym „novum” jest uregulowanie instytucji tzw. ruchomego czasu pracy, czyli systemu organizacji czasu pracy, w ramach którego pracownik kończy i zaczyna dzień pracy w ustalonym z pracodawcą przedziale czasowym. W takim systemie czasu pracy ponowne rozpoczęcie pracy w tej samej dobie pracowniczej nie będzie stanowiło pracy w godzinach nadliczbowych.
Ruchomy czas pracy będzie mógł być stosowany na dwa sposoby:
Uchwalona ustawa wprowadza rozwiązania, które mają stworzyć stronom stosunku pracy szerszy zakres swobody w zakresie organizacji czasu pracy.
Zasadnicze zmiany zaproponowane w uchwalonej nowelizacji dotyczą dwóch zagadnień:
- wydłużenia okresu rozliczeniowego czasu pracy,
- wprowadzenia nowej instytucji– tzw. ruchomego czasu pracy.
Ustawa wprowadza możliwość przedłużenia okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy – w każdym systemie czasu pracy, jeśli jest to uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technicznymi a ponadto gdy zachowane zostaną ogólne zasady bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.
Przedłużenie okresu rozliczeniowego maksymalnie do 12 miesięcy będzie możliwe:
- w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi a w razie nie uzgodnienia treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca będzie mógł uzgodnić treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a Kodeksu pracy, albo
- w porozumieniu zawieranym z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy – jeżeli u pracodawcy nie działają zakładowe organizacje związkowe.
Drugim istotnym „novum” jest uregulowanie instytucji tzw. ruchomego czasu pracy, czyli systemu organizacji czasu pracy, w ramach którego pracownik kończy i zaczyna dzień pracy w ustalonym z pracodawcą przedziale czasowym. W takim systemie czasu pracy ponowne rozpoczęcie pracy w tej samej dobie pracowniczej nie będzie stanowiło pracy w godzinach nadliczbowych.
Ruchomy czas pracy będzie mógł być stosowany na dwa sposoby:
- rozkład czasu pracy będzie mógł przewidywać różne godziny rozpoczynania pracy w dniach, które zgodnie z tym rozkładem są dla pracowników dniami pracy,
- w rozkładzie czasu pracy będzie można przewidzieć przedział czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy w dniu, który zgodnie z tym rozkładem jest dla pracownika dniem pracy.
- reguluje kwestie tworzenia rozkładów czasu pracy, które będą mogły być sporządzane w formie pisemnej lub elektronicznej, na okres krótszy niż okres rozliczeniowy, obejmujący jednak co najmniej miesiąc;
- wprowadza zasadę, że czas odpracowania zwolnienia od pracy, udzielonego pracownikowi, na jego pisemny wniosek, w celu załatwienia spraw osobistych - nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych; odpracowanie zwolnienia od pracy nie może przy tym naruszać prawa pracownika do nieprzerwanego odpoczynku dobowego i tygodniowego.